Czym jest mapa Throra
To znajdująca się w książce Hobbit, tam i z powrotem mapa z przedstawionej wyprawy ku Samotnej Górze. Przy pierwszym wydaniu Tolkien pragnął, aby napisy na niej były widzialne jedynie pod światłem, aby dodać pewnej magii i tajemniczości, jednak wydawca nie posunął się tak daleko w wyobraźni.
Przedstawiająca Erebor, czyli właśnie Samotną Górę i jej okolicę. Przygotował ją przywódca krasnoludów z Durina, Thror, dziadek Thorina Dębowej Tarczy, na której zaznaczył za pomocą run i liter księżycowych miejsce oraz czas, gdzie i gdy można potajemnie dostać się do wnętrza góry.
Smok Smaug
Na mapie, oprócz góry widnieje nad nią podobizna smoka Smauga, pochodzącego ze Zwiędłych Wrzosowisk. Stamtąd przybył w roku 2770 na wieść o bogactwach krasnoludów, wypędzając ich, oraz niszcząc pobliskie Dale, miasto i królestwo ludzi, słynne ze świetności wyrabianej tam broni i zawdzięczające swój dobrobyt przyjaźni ludzi z krasnoludami Durina. Po ataku smoka aż do 2941 roku za sprawą Smauga, którego chciwość i drapieżność były powszechnie znane, nie było tam żywego człowieka.
Wszyscy bali się smoka, który choć znał westron, to za sprawą swojej mowy i wzroku potrafił robić innym wodę z mózgu. Smoka słabym punktem był brzuch, który chroniły powbijane przez wylegiwanie się na nich klejnoty. Jedynym nieosłoniętym miejscem było serce, co zresztą zauważył Bilbo i przekazał kompanom, aby wiadomość dotarła do łucznika.
Tragiczne dzieje mapy
Mapę do góry, która stała się twierdzą smoka oraz klucz do owego potajemnego, otwierającego się tylko w wyznaczonym czasie wejścia, dziadek Thorina Dębowej Tarczy przekazał swojemu synowi, a więc Thrainowi II, po czym zginął pod Morii. Dzielny syn postanowił odzyskać utraconą przez ojca górę i skarby krasnoludów. Nie wiedział jednak, że jest śledzony przez sługi czarnoksiężnika Saurona. Został przez nich porwany i torturowany ale nie oddal im mapy. Ci zabrali mu Pierścień Władzy. Strącony do lochu, został odnaleziony przez czarodzieja Gandalfa Szarego, któremu przed śmiercią przekazał mapę i klucz, a ten miał ją dostarczyć potomkowi Thorinowi Dębowej Tarczy, co też uczynił.
Elrond, z wyboru elf, którego imię w sinarinie, wzorowanym na języku walijskim oznacza gwiazdę, posiadał zdolność aby odczytać runy zapisane na mapie, dzięki czemu kampania Thorina mogła zakończyć się powodzeniem.
Elementy kulturowe i językowe
Oprócz motywu przygody, wyprawy i walki, które za pewne są interesujące dla dzieci i miłośników fantasy, z naukowego punktu widzenia ciekawe są znów łączone motywy kulturowe, filologiczne i mitologiczne. Z jednej strony nawiązanie do walijskich i staronordyckich imion, Dębowa Tarcza to tłumaczone Eikinskjaldi, imię karła z najstarszego islandzkiego zabytku pisanego, tzw. Eddy poetyckiej. Z drugiej strony nawiązanie do zapisów runicznych, stosowanych zarówno przez plemiona germańskie, zapewne bliższe Tolkienowi, jak i tureckie. Natomiast określenie litery księżycowe jest raczej błędne, bo nawiązywałoby do alfabetu arabskiego i spółgłosek, które nie asymilują rodzajnika określonego (jak rzeczownik księżyc al-qamar), natomiast to magiczne pismo tolkienowskie to rodzaj run, które miały być możliwe do odczytania pod wpływem światła księżyca, najlepiej podczas tej samej jego fazy. Krasnoludy mieli zapisywać je srebrnymi piórami.