Mapa Throra i smok Smaug

Mapa Throra i smok Smaug

Czym jest mapa Throra

To znajdująca się w książce Hobbit, tam i z powrotem mapa z przedstawionej wyprawy ku Samotnej Górze. Przy pierwszym wydaniu Tolkien pragnął, aby napisy na niej były widzialne jedynie pod światłem, aby dodać pewnej magii i tajemniczości, jednak wydawca nie posunął się tak daleko w wyobraźni.

Przedstawiająca Erebor, czyli właśnie Samotną Górę i jej okolicę. Przygotował ją przywódca krasnoludów z Durina, Thror, dziadek Thorina Dębowej Tarczy, na której zaznaczył za pomocą run i liter księżycowych miejsce oraz czas, gdzie i gdy można potajemnie dostać się do wnętrza góry.

Smok Smaug

Na mapie, oprócz góry widnieje nad nią podobizna smoka Smauga, pochodzącego ze Zwiędłych Wrzosowisk. Stamtąd przybył w roku 2770 na wieść o bogactwach krasnoludów, wypędzając ich, oraz niszcząc pobliskie Dale, miasto i królestwo ludzi, słynne ze świetności wyrabianej tam broni i zawdzięczające swój dobrobyt przyjaźni ludzi z krasnoludami Durina. Po ataku smoka aż do 2941 roku za sprawą Smauga, którego chciwość i drapieżność były powszechnie znane, nie było tam żywego człowieka.

Wszyscy bali się smoka, który choć znał westron, to za sprawą swojej mowy i wzroku potrafił robić innym wodę z mózgu. Smoka słabym punktem był brzuch, który chroniły powbijane przez wylegiwanie się na nich klejnoty. Jedynym nieosłoniętym miejscem było serce, co zresztą zauważył Bilbo i przekazał kompanom, aby wiadomość dotarła do łucznika.

Tragiczne dzieje mapy

Mapę do góry, która stała się twierdzą smoka oraz klucz do owego potajemnego, otwierającego się tylko w wyznaczonym czasie wejścia, dziadek Thorina Dębowej Tarczy przekazał swojemu synowi, a więc Thrainowi II, po czym zginął pod Morii. Dzielny syn postanowił odzyskać utraconą przez ojca górę i skarby krasnoludów. Nie wiedział jednak, że jest śledzony przez sługi czarnoksiężnika Saurona. Został przez nich porwany i torturowany ale nie oddal im mapy. Ci zabrali mu Pierścień Władzy. Strącony do lochu, został odnaleziony przez czarodzieja Gandalfa Szarego, któremu przed śmiercią przekazał mapę i klucz, a ten miał ją dostarczyć potomkowi Thorinowi Dębowej Tarczy, co też uczynił.

Elrond, z wyboru elf, którego imię w sinarinie, wzorowanym na języku walijskim oznacza gwiazdę, posiadał zdolność aby odczytać runy zapisane na mapie, dzięki czemu kampania Thorina mogła zakończyć się powodzeniem.

Elementy kulturowe i językowe

Oprócz motywu przygody, wyprawy i walki, które za pewne są interesujące dla dzieci i miłośników fantasy, z naukowego punktu widzenia ciekawe są znów łączone motywy kulturowe, filologiczne i mitologiczne. Z jednej strony nawiązanie do walijskich i staronordyckich imion, Dębowa Tarcza to tłumaczone Eikinskjaldi, imię karła z najstarszego islandzkiego zabytku pisanego, tzw. Eddy poetyckiej. Z drugiej strony nawiązanie do zapisów runicznych, stosowanych zarówno przez plemiona germańskie, zapewne bliższe Tolkienowi, jak i tureckie. Natomiast określenie litery księżycowe jest raczej błędne, bo nawiązywałoby do alfabetu arabskiego i spółgłosek, które nie asymilują rodzajnika określonego (jak rzeczownik księżyc al-qamar), natomiast to magiczne pismo tolkienowskie to rodzaj run, które miały być możliwe do odczytania pod wpływem światła księżyca, najlepiej podczas tej samej jego fazy. Krasnoludy mieli zapisywać je srebrnymi piórami.

dante