Nazwa ta odnosi się do dziewiętnastu pierścieni wykutych przez Noldorów z Eregionu. Uczynili to według wiedzy, jaką przekazał im znany już władca ciemności Sauron. Ten zaś potajemnie wykuł dwudziesty, a więc ten Jedyny, który później znalazł się przypadkowo w ręku Bilbo, a który dawał władzę nad pozostałymi pierścieniami. Dodajmy tutaj, że Sauron, aby nadać mu tak wielką moc musiał uzależnić od Jedynego Pierścienia swoje własne istnienie.
Noldorowie byli na tyle inteligentni, że poznali podstępny plan Saurona. Wówczas przestali używać pierścieni aby nie być kontrolowanymi przez złego władcę. Ten, zdenerwowany tą sytuacją wypowiedział im stan wojny, podczas której Noldorowie uciekli z trzema z wy
kutych przez siebie pierścieni .
Siedem pozostałych Sauron ofiarował królom krasnoludów, których ci używali do bogacenia się. Wbrew oczekiwaniom pana ciemności, krasnoludy nie poddały się jego władzy. Przez to smoki zniszczyły aż cztery z podarowanych pierścieni a sam czarnoksiężnik odzyskał tylko trzy.
Dziewięć kolejny pierścieni, Sauron rozdał zamożnym spośród ludzi, którzy pod wpływem ich złej mocy, lub kontrolowani przez upiornego władcę, przemienili się w Nazguli (porównanie do staroarabskich mitycznych Ghuli, tzw. nieżywych i nieumarłych), tak zwane Upiory Pierścienia.
Pierścienie Władzy, choć za pewne piękne i kuszące były bardzo niebezpieczne dla tych, którzy wpadali w ich posiadanie, a zagrożenie to znikło wraz ze zniszczeniem Jedynego Pierścienia.
